Ruzie maken om haverstro

Je bent wie je bent, laten we dat voorop stellen.  Als het goed is dan is iedereen zichzelf en laat iedereen zichzelf aan anderen zien. Dat zou de ideale situatie zijn. Maar hoe vaak komt het niet voor dat we iemand leren kennen en er achter komen dat diegene nog een hele andere kant heeft dan dat je had verwacht? Of dat je wel wist dat die kant er was, maar dat het in combinatie met jouw karakter versterkt wordt. Goed of slecht.

Sommige karakters liggen elkaar niet, dat heeft niets te maken met of je de ander mag of niet. Maar het werkt gewoon niet. In de perfecte situatie vullen mensen elkaar aan als Yin en Yang. Je hebt beiden andere eigenschappen en in een zekere mate heb je toch wat van elkaar weg. Er is een balans.  Je gedoogd elkaars onhebbelijkheden en geniet van hoe diegene is.  De één is misschien wat rustiger dan de ander, de ander komt weer beter uit zijn/ haar woorden. De één is erg creatief en de ander is zakelijk gezien erg sterk. Geweldige combinatie! Want wat de één niet kan vangt de ander op.

Ik heb het zelf ook. Als ik naar mezelf kijk: ik ben erg extravert, heb een eigen mening maar weet de mening van anderen wel te waarderen, ik ben communicatief sterk maar zou soms m’n mond wel eens mogen houden. Hoewel ik erg om mezelf kan lachen zijn er natuurlijk mensen die me vrij irritant kunnen vinden. Zo had ik een collega die zelf heel introvert was, erg gesloten, thuis erg afgeschermd van de wereld en durfde daardoor ook niet veel. Zij begreep niks van mij: waarom was ik in vredesnaam zo enthousiast over van alles en waarom was ik zo spontaan in mijn handelingen? De opmerkingen die ik maakte kon zij vaak niet waarderen, omdat die te confronterend en te direct waren. Zelfs de kleding die ik droeg waren haar te uitbundig, terwijl ik er altijd goed verzorgd uit zag (als ik het zelf mag zeggen ..). En toch konden we het wel redelijk met elkaar vinden. Het was een super lieve meid, maar ook ik begreep dingen van haar niet. Waarom bleef ze zo hangen in haar vaste routines?  Waarom maakte ze van een mug een olifant? Waarom, waarom, waarom? In deze relatie was er dus veel wrijving en irritatie. Ook al probeerden we ons in de ander in te leven, toch snapten we bepaalde dingen van elkaar niet.

Een goede vriendin en ik omschrijven onszelf als Yin en Yang. Als mensen ons naast elkaar zien lopen dan zie je ze denken, hoe hebben deze twee elkaar gevonden? Zij is een ontzettend stoere meid, mooie donkere huid, donkere krullen, geweldige tatoeages, heerlijk stoere outfits en is zeker niet op haar mondje gevallen.

Ik daar in tegen ben hartstikke blank, heb lichte haren en loop bijna continue op mijn hakjes en in mijn colberts.

Maar wat ons bindt is juist onze directheid. Je zult ons bijna nooit op onze lip zien bijten om te verzwijgen dat we het ergens niet mee eens zijn.  Plus het feit dat we allebei erg nuchter denken over het leven en daar allebei ook naar handelen. We hoeven maar naar de ander te kijken en we weten precies wat de ander denkt. We hebben hetzelfde flauwe gevoel voor humor en lachen dan ook om de meest simpele dingen. Deze relatie werkt omdat we weten dat we klaar staan voor elkaar en dat we ook precies weten wanneer we elkaar met rust moeten laten.

En dan zijn er ook nog de relaties waar je twee precies dezelfde personen tegenover elkaar zet en wat aan de ene kant één en al heerlijkheid op levert maar aan de andere kant ontzettend veel frustraties. Omdat je precies hetzelfde reageert op de ander:  liefde wordt betaald met liefde, woede met woede. Geen grenzen, hart vs. hart en hard vs. hard. Erg verfrissend máár aan de andere kant ook erg frustrerend. Je wilt allebei dat het goed gaat, maar toch lijken beide partijen zich moeilijk aan te kunnen passen.

Het blijft lastig om twee sterke individuen tegenover elkaar te plaatsen en daar een goede balans en rust in te vinden.  Maar dat betekent natuurlijk niet dat het niet de moeite waard is. Want is het niet juist leuk om alle facetten van iemands persoonlijkheid te leren kennen, moeite voor de ander te blijven doen en de balans in de relatie te vinden?

Zo zijn er zo ontzettend veel verschillende soorten relaties en zo ontzettend veel verschillende persoonlijkheden. En we kunnen ons er aan blijven irriteren maar het is wat het is. Bovendien vergeten we hoeveel wij kunnen leren van al die persoonlijkheden. Iedere persoonlijkheid bezit weer een schat aan informatie waardoor we onszelf ook weer beter leren kennen. Waardoor we onze eigen persoonlijk misschien wel weer bij kunnen schaven. Want laten we eerlijk zijn: zo perfect zijn we allemaal toch helemaal niet?

R.

Aan het werk herkent men de werkman

Scoren, snelheid, omzet. Over het algemeen zal dit het streven zijn binnen een onderneming. In een callcenter werk je met targets, zoveel mogelijk telefoontjes op een dag, met uiteraard een zo hoog mogelijke score. Want: daar behaal je een goede omzet mee. Als verkoper in een kledingzaak moet je in een zo kort mogelijke tijd klanten adviseren en ze het liefst zo veel mogelijk kleding aansmeren, onder het motto ‘als je nu die broek koopt moet je écht dat shirtje erbij hebben en als je heel slim bent koop je meteen die riem en dat jackje, dan ben je weer helemaal hot!’. Of het nou staat of niet.. Bij veel uitzendbureaus wordt er niet meer gekeken naar de kwaliteit, maar naar marges – waar haal je anders je omzet vandaan? Mensen worden vergeten, behoeftes worden genegeerd, verhalen worden niet gehoord.

Maar vergeten we in dit commerciële tijdperk niet iets cruciaals? Werken we niet nog steeds met mensen? Terwijl ‘sociaal’ misschien wel hét woord is van 2011, kijk naar alle sociale netwerken: we linken met iedereen op LinkedIn, Twitter, Facebook, Hyves om ons netwerk te vergroten, om in contact te blijven met iedereen. Social Media zijn tegenwoordig nodig om in contact te komen met onze doelgroep. Maar hoe sociaal zijn we tegenwoordig eigenlijk nog? Hoeveel tijd nemen we nog om écht naar mensen te luisteren, ze te steunen, te begeleiden en ze écht te leren kennen? Is het juist niet belangrijk om in deze periode van sociale netwerken eraan te blijven denken hoe belangrijk persoonlijk contact is?

Per januari 2011 werk ik bij één van de leukste uitzendbureaus in Almere als Intercedent. En natuurlijk: daar zitten bepaalde ‘moetjes’ aan. Ook ik heb targets te behalen, acquisitie moet gepleegd worden, vacatures moeten binnen gehaald worden, de juiste kandidaten moeten geplaatst worden. En ik vind het heerlijk, want eerlijk is eerlijk: ik heb echt een grote liefde voor dit vak. Maar daarin moet er voor mij wel een balans zitten tussen het ‘moeten’ en ‘willen’. Ik moet een bepaald aantal mensen per week inschrijven, maar ik wil oprecht weten hoe die mensen zijn, wie ik voor me heb zitten en wat voor soort werk ze willen gaan doen. Ik wil mijn kandidaten persoonlijk leren kennen, en ik wil dat ze met een goed gevoel weer de vestiging uit lopen. Tijd geven aan die mensen die de moeite nemen om juist hier naar binnen te lopen en ze het gevoel geven dat ze belangrijk zijn. Want laten we eerlijk zijn: dat zijn ze ook! Zonder hen geen omzet, zonder hen geen Uitzendbureau! Ik moet zo vaak per week op bezoek bij een prospect, maar ik wil wel de tijd nemen om een vertrouwensband op te bouwen met mijn contactpersoon. Niet alleen omdat dat commercieel gezien erg handig is, maar zodat beide partijen weten dat we op de ander terug kunnen vallen! Zonder boe of bah weet ik precies waar diegene naar op zoek is en andersom weet hij dat de kandidaten die ik aanlever niet alleen goed passen in de functie, maar ook goed passen in het bedrijf zelf.

En daar zit die balans. Ieder mens heeft het nodig om naar geluisterd te worden, om serieus te worden genomen, om positieve aandacht te krijgen. Hoe vaak ga jij nog met een (zakelijk) contactpersoon zitten om gewoon even bij te praten? Hoe gaat het met de kids, hoe is het met je blessure afgelopen, waar gaat de vakantie heen? Persoonlijk contact, oprechte interesse in de mens, vertrouwen.

Want onder het kopje ‘wat gij niet wilt wat u geschied, doe dat ook een ander niet’: wij vinden het toch allemaal leuk als onze losse flodder opmerkingen onthouden worden? Blijf eerlijk in wat je doet en zegt en zorg daarmee dat je de mensen recht in de ogen kunt blijven kijken, behandel iedereen met het respect wat je zelf ook terug wilt en toon interesse. Op die manier creëer je vanzelf dat mensen bij je terug blijven komen en positief over jou en je bedrijf praten, want wat je geeft komt altijd weer bij je terug.

R.