Wat als …
Je een idee hebt. Een goed idee om iets op te starten. Een idee waar veel tijd en energie in gaat zitten maar wat er uiteindelijk voor zal zorgen dat je de dingen zult bereiken die je wilt bereiken waarvan je weet dat het jou gelukkig zal maken. En er dus zeer waarschijnlijk voor zal zorgen dat je eindelijk iets kunt gaan doen waar je jouw ziel en zaligheid in kwijt kunt. Dat kan een bedrijfsplan zijn, maar ook beginnen met hardlopen, eindelijk met je dieet beginnen, of een einde maken aan een relatie waarvan je weet dat die niet goed voor je is.
En wat als …
Jij gesaboteerd wordt in je plannen en ideeën. Als er iemand is die niet wil dat jij je dromen waar gaat maken en diegene tegen je blijft zeggen dat het je niet gaat lukken. Dat je niet over genoeg kennis, kracht en doorzettingsvermogen beschikt en je net zo hard gaat falen met dit plan als dat je tot nu toe altijd gefaald hebt.
En wat als …
Jij de persoon bent die jou saboteert? Wat als je er achter komt dat jij je eigen geluk saboteert en daarmee een toekomst in de weg staat waarin jij jezelf op die manier kunt ontplooien zoals je altijd voor ogen hebt gehad?
I
k vraag me af hoe zelfsabotage ontstaat. Als ik er logisch over na denkt dan zou het voort moeten komen uit onzekerheid, een tekort aan zelfvertrouwen. Het is makkelijker om door te sukkelen op de manier die we gewend zijn, dan buiten de oevers te treden op zoek naar het onbekende. Wanneer we onbekend gebied betreden dan heb je jezelf nodig om op te kunnen bouwen. Maar als je jezelf daarin niet vertrouwd, dan ligt er een grote uitdaging op je te wachten. En dan aan jou de vraag: ga je die uitdaging aan? Zet jij je angsten opzij om er achter te komen of jouw idee werkelijk zo’n goed idee was? Of blijf je redenen verzinnen om maar niet die keuze te hoeven maken?
Ik ben nog niet zo ver om mijn angsten opzij te zetten. Maar ik heb er vertrouwen in dat dit nog wel gaat komen!
metvallenenopstaan 