Ieder afscheid is de geboorte van een herinnering

Een groet is een geritualiseerd gebaar, of in het geval van een verbale groet, een zin of woord, dat wordt gebruikt om sociaal contact op gang te brengen of af te breken in het geval van een afscheidsgroet. Bekende vormen van begroeten in de Nederlandse taal zijn: aju, ajuus, moaj (fries), môh/ môguh (west Nederland), houdoe (noord brabant en het zuiden van gelderland), tot ziens, later, mazzel, vaarwel en haije (limburg).

In de westerse samenleving is het geven van een hand de meest gebruikte non-verbale begroeting tussen personen. Dit doet men met de rechterhand terwijl men elkaar in de ogen aankijkt. Het geldt als ongepast om dezelfde persoon twee keer op een dag de hand te schudden als begroeting, behalve bij het ontmoeten en afscheid nemen. Een variant die in sommige groepen voorkomt is elkaar zachtjes met de rechtervuisten aanraken – de boks. De kus of zoen wordt pas gegeven als men elkaar beter kent en is vaak slechts voorbehouden aan intimi. Wel gebruikelijk als groet is het geven van twee of drie zoenen op de wang.

Echter, iedereen die mij enigszins kent weet dat ik niet kort van stof ben en dus niet voldoende heb aan één van bovenstaande om mijn collega’s te bedanken en afscheid te nemen. Afscheid nemen is verbonden met het leven. En hoewel veel vormen van afscheid als vreselijk ervaren kunnen worden is afscheid nemen soms nodig om een nieuwe start te kunnen maken of om verder te kunnen met je leven. In mijn geval heeft het deze keer te maken met een trede die ik hoger mag gaan, richting mijn doel.

Dus neem ik afscheid van een geweldige manager die geen manager genoemd wilde worden omdat hij iedereen als gelijke beschouwd. Van een oude rot in het vak die met me mee gierde als een tiener. Van een prachtige mama-to-be die op het laatst rond liep als humpty dumpty, maar ondanks dat prachtig bleef. En van de hilarische meiden van Medi die met hun gegil en gegiechel iedereen aan het lachen kregen. Mensen die mij gevormd en gedrild hebben, die me steunden in de periodes dat ik het moeilijker had en die mij (bijna) elke dag met een glimlach op het werk lieten verschijnen.

Deze ervaring en deze collega’s hebben mij weer een stukje verder geholpen in mijn ontwikkeling en zullen in mijn eigen geschiedenisboek vermeld staan als een goed en positieve herinnering. Dus zeg ik met een hand en een kus: tot ziens lieve collega’s! Bedankt voor deze mooie ervaring.

R.

Plaats een reactie